publicerad: 2015
alibi
alibi
[a´libi el. a`libi]
substantiv
~t ~n • bevis för vistelse på annan ort än brottsplatsen vid den tidpunkt då ett brott begicks
| Singular | |
|---|---|
| ett alibi | obestämd form |
| ett alibis | obestämd form genitiv |
| alibit | bestämd form |
| alibits | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| alibin | obestämd form |
| alibins | obestämd form genitiv |
| alibina | bestämd form |
| alibinas | bestämd form genitiv |


