publicerad: 2015
förhandling
för·handl·ing
substantiv
~en ~ar • överläggning med givande och tagande
| Singular | |
|---|---|
| en förhandling | obestämd form |
| en förhandlings | obestämd form genitiv |
| förhandlingen | bestämd form |
| förhandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förhandlingar | obestämd form |
| förhandlingars | obestämd form genitiv |
| förhandlingarna | bestämd form |
| förhandlingarnas | bestämd form genitiv |


