publicerad: 2015
förhandlingsbud
för·handl·ings|bud
substantiv
~et; pl. ~ • till bud 2 förhandling
| Singular | |
|---|---|
| ett förhandlingsbud | obestämd form |
| ett förhandlingsbuds | obestämd form genitiv |
| förhandlingsbudet | bestämd form |
| förhandlingsbudets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förhandlingsbud | obestämd form |
| förhandlingsbuds | obestämd form genitiv |
| förhandlingsbuden | bestämd form |
| förhandlingsbudens | bestämd form genitiv |


