publicerad: 2015
förlikning
för·lik·ning
substantiv
~en ~ar • till förlika
| Singular | |
|---|---|
| en förlikning | obestämd form |
| en förliknings | obestämd form genitiv |
| förlikningen | bestämd form |
| förlikningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| förlikningar | obestämd form |
| förlikningars | obestämd form genitiv |
| förlikningarna | bestämd form |
| förlikningarnas | bestämd form genitiv |


