publicerad: 2015
försätta
för·sätta
verb
försatte, försatt, försatt n. försatt, pres. försätter • försätta ett företag i konkurs; försätta ngn i trans
| Finita former | |
|---|---|
| försätter | presens aktiv |
| försätts (försättes) | presens passiv |
| försatte | preteritum aktiv |
| försattes | preteritum passiv |
| försätt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att försätta | infinitiv aktiv |
| att försättas | infinitiv passiv |
| har/hade försatt | supinum aktiv |
| har/hade försatts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| försättande | |
| Perfekt particip | |
| en försatt + substantiv | |
| ett försatt + substantiv | |
| den/det/de försatta + substantiv | |
| den försatte + maskulint substantiv | |


