publicerad: 2015
frontförlängning
front|för·läng·ning
substantiv
~en ~ar front 1 förlängning 1
| Singular | |
|---|---|
| en frontförlängning | obestämd form |
| en frontförlängnings | obestämd form genitiv |
| frontförlängningen | bestämd form |
| frontförlängningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frontförlängningar | obestämd form |
| frontförlängningars | obestämd form genitiv |
| frontförlängningarna | bestämd form |
| frontförlängningarnas | bestämd form genitiv |


