publicerad: 2015
husköpare
hus|köp·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑köparna husköp
| Singular | |
|---|---|
| en husköpare | obestämd form |
| en husköpares | obestämd form genitiv |
| husköparen | bestämd form |
| husköparens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| husköpare | obestämd form |
| husköpares | obestämd form genitiv |
| husköparna | bestämd form |
| husköparnas | bestämd form genitiv |


