publicerad: 2015
iskonvalj
is|kon·valj
~en ~er hellre än is|kon·valje
~n ~r • en växt
| Singular | |
|---|---|
| en iskonvalj (en iskonvalje) | obestämd form |
| en iskonvaljs (en iskonvaljes) | obestämd form genitiv |
| iskonvaljen | bestämd form |
| iskonvaljens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| iskonvaljer | obestämd form |
| iskonvaljers | obestämd form genitiv |
| iskonvaljerna | bestämd form |
| iskonvaljernas | bestämd form genitiv |


