publicerad: 2015
kontering
kont·er·ing
substantiv
~en ~ar kontera
| Singular | |
|---|---|
| en kontering | obestämd form |
| en konterings | obestämd form genitiv |
| konteringen | bestämd form |
| konteringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| konteringar | obestämd form |
| konteringars | obestämd form genitiv |
| konteringarna | bestämd form |
| konteringarnas | bestämd form genitiv |


