publicerad: 2015
landskapsdjur
land·skaps|djur
substantiv
~et; pl. ~ • jfr landskapsblomma; till landskap 2
| Singular | |
|---|---|
| ett landskapsdjur | obestämd form |
| ett landskapsdjurs | obestämd form genitiv |
| landskapsdjuret | bestämd form |
| landskapsdjurets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landskapsdjur | obestämd form |
| landskapsdjurs | obestämd form genitiv |
| landskapsdjuren | bestämd form |
| landskapsdjurens | bestämd form genitiv |


