publicerad: 2015
marritt
mar|ritt
substantiv
~en ~er • till mara 1 ritt
| Singular | |
|---|---|
| en marritt | obestämd form |
| en marritts | obestämd form genitiv |
| marritten | bestämd form |
| marrittens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| marritter | obestämd form |
| marritters | obestämd form genitiv |
| marritterna | bestämd form |
| marritternas | bestämd form genitiv |


