publicerad: 2015
missköta
missköta
uppdelas miss|sköta
verb
‑skötte ‑skött • sköta illa: han misskötte sitt arbete
| Finita former | |
|---|---|
| missköter | presens aktiv |
| missköts (misskötes) | presens passiv |
| misskötte | preteritum aktiv |
| missköttes | preteritum passiv |
| missköt | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att missköta | infinitiv aktiv |
| att misskötas | infinitiv passiv |
| har/hade misskött | supinum aktiv |
| har/hade misskötts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| misskötande | |
| Perfekt particip | |
| en misskött + substantiv | |
| ett misskött + substantiv | |
| den/det/de misskötta + substantiv | |
| den misskötte + maskulint substantiv | |
missköta sig
• sköta sig dåligtOrdform(er) missköta sig


