publicerad: 2015
rutscha
rutscha
verb
~de ~t • hastigt glida el. åka utför
| Finita former | |
|---|---|
| rutschar | presens aktiv |
| rutschas | presens passiv |
| rutschade | preteritum aktiv |
| rutschades | preteritum passiv |
| rutscha | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att rutscha | infinitiv aktiv |
| att rutschas | infinitiv passiv |
| har/hade rutschat | supinum aktiv |
| har/hade rutschats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| rutschande | |


