publicerad: 2015
självbespegling
själv|be·spegl·ing
substantiv
~en ~ar själv spegla
| Singular | |
|---|---|
| en självbespegling | obestämd form |
| en självbespeglings | obestämd form genitiv |
| självbespeglingen | bestämd form |
| självbespeglingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| självbespeglingar | obestämd form |
| självbespeglingars | obestämd form genitiv |
| självbespeglingarna | bestämd form |
| självbespeglingarnas | bestämd form genitiv |


