publicerad: 2015
snorta
snorta
[snårt`a]
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ ta in kokain genom näsan
| Finita former | |
|---|---|
| snortar | presens aktiv |
| snortas | presens passiv |
| snortade | preteritum aktiv |
| snortades | preteritum passiv |
| snorta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att snorta | infinitiv aktiv |
| att snortas | infinitiv passiv |
| har/hade snortat | supinum aktiv |
| har/hade snortats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| snortande | |
| Perfekt particip | |
| en snortad + substantiv | |
| ett snortat + substantiv | |
| den/det/de snortade + substantiv | |


