publicerad: 2015
snurrning
snurr·ning
substantiv
~en ~ar 1snurra
| Singular | |
|---|---|
| en snurrning | obestämd form |
| en snurrnings | obestämd form genitiv |
| snurrningen | bestämd form |
| snurrningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| snurrningar | obestämd form |
| snurrningars | obestämd form genitiv |
| snurrningarna | bestämd form |
| snurrningarnas | bestämd form genitiv |


