publicerad: 2015
språkrubbning
språk|rubb·ning
substantiv
~en ~ar språk rubbning 1
| Singular | |
|---|---|
| en språkrubbning | obestämd form |
| en språkrubbnings | obestämd form genitiv |
| språkrubbningen | bestämd form |
| språkrubbningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| språkrubbningar | obestämd form |
| språkrubbningars | obestämd form genitiv |
| språkrubbningarna | bestämd form |
| språkrubbningarnas | bestämd form genitiv |


