publicerad: 2015
undslippa
und|slippa
verb
‑slapp, ‑sluppit, ‑sluppen ‑sluppet ‑sluppna, pres. ‑slipper 1 undkomma2 ett oförsiktigt yttrande undslapp henne hon råkade säga ngt oförsiktigt
| Finita former | |
|---|---|
| undslipper | presens aktiv |
| undslipps (undslippes) | presens passiv |
| undslapp | preteritum aktiv |
| undslapps | preteritum passiv |
| undslipp | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att undslippa | infinitiv aktiv |
| att undslippas | infinitiv passiv |
| har/hade undsluppit | supinum aktiv |
| har/hade undsluppits | supinum passiv |
| Presens particip | |
| undslippande | |
| Perfekt particip | |
| en undsluppen + substantiv | |
| ett undsluppet + substantiv | |
| den/det/de undsluppna + substantiv | |
undslippa sig
• (låta) undslippa sig ngt råka säga ngt olämpligtOrdform(er) undslippa sig


