SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1906  
BESVALKA, v.
Etymologi
[af BE- o. SVALKA]
(†) svalka; stilla (törst o. d.). — i bild. (Ryssarna äro) Et grymt och osnyggt folck, som föga annat weta, / Än .. / Med blod beswalka .. sin mordska törst och heta. Geisler Fägnetanckar D 2 a (1709).
Spoiler title
Spoiler content