publicerad: 2015
instrumentation
in·stru·ment·at·ion
substantiv
~en ~er • till instrumentera
| Singular | |
|---|---|
| en instrumentation | obestämd form |
| en instrumentations | obestämd form genitiv |
| instrumentationen | bestämd form |
| instrumentationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| instrumentationer | obestämd form |
| instrumentationers | obestämd form genitiv |
| instrumentationerna | bestämd form |
| instrumentationernas | bestämd form genitiv |


