publicerad: 2015
multiplikation
multi·plik·at·ion
substantiv
~en ~er • till multiplicera
| Singular | |
|---|---|
| en multiplikation | obestämd form |
| en multiplikations | obestämd form genitiv |
| multiplikationen | bestämd form |
| multiplikationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| multiplikationer | obestämd form |
| multiplikationers | obestämd form genitiv |
| multiplikationerna | bestämd form |
| multiplikationernas | bestämd form genitiv |


