publicerad: 2015
kontrahera
kon·trah·era
verb
~de ~t 1 dra samman; jfr kontraktion2 träffa skriftlig överenskommelse om, avtala
| Finita former | |
|---|---|
| kontraherar | presens aktiv |
| kontraheras | presens passiv |
| kontraherade | preteritum aktiv |
| kontraherades | preteritum passiv |
| kontrahera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att kontrahera | infinitiv aktiv |
| att kontraheras | infinitiv passiv |
| har/hade kontraherat | supinum aktiv |
| har/hade kontraherats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| kontraherande | |
| Perfekt particip | |
| en kontraherad + substantiv | |
| ett kontraherat + substantiv | |
| den/det/de kontraherade + substantiv | |


