publicerad: 2015
affidavit
af·fid·avit
[‑a´vit el. ‑a`vit]
substantiv; pl. ~ • skriftlig förklaring i rättslig angelägenhet: ett affidavit
| Singular | |
|---|---|
| ett affidavit | obestämd form |
| ett affidavits | obestämd form genitiv |
| Plural | |
| affidavit | obestämd form |
| affidavits | obestämd form genitiv |


