publicerad: 2015
ajourföra
a·jour|föra
verb
‑förde, ‑fört, pres. ‑för • ajourföra ngt el. föra ngt ajour
| Finita former | |
|---|---|
| ajourför | presens aktiv |
| ajourförs (ajourföres) | presens passiv |
| ajourförde | preteritum aktiv |
| ajourfördes | preteritum passiv |
| ajourför | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ajourföra | infinitiv aktiv |
| att ajourföras | infinitiv passiv |
| har/hade ajourfört | supinum aktiv |
| har/hade ajourförts | supinum passiv |
| Presens particip | |
| ajourförande | |
| Perfekt particip | |
| en ajourförd + substantiv | |
| ett ajourfört + substantiv | |
| den/det/de ajourförda + substantiv | |


