publicerad: 2015
ajournera
a·journ·era
[a∫orne´ra]
verb
~de ~t • uppskjuta förhandlingar el. sammanträde
| Finita former | |
|---|---|
| ajournerar | presens aktiv |
| ajourneras | presens passiv |
| ajournerade | preteritum aktiv |
| ajournerades | preteritum passiv |
| ajournera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ajournera | infinitiv aktiv |
| att ajourneras | infinitiv passiv |
| har/hade ajournerat | supinum aktiv |
| har/hade ajournerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| ajournerande | |
| Perfekt particip | |
| en ajournerad + substantiv | |
| ett ajournerat + substantiv | |
| den/det/de ajournerade + substantiv | |


