publicerad: 2015
alfahanne
alfa|hanne
substantiv
~n ‑hannar • fysiskt toppklassig och viril hanne el. man
| Singular | |
|---|---|
| en alfahanne | obestämd form |
| en alfahannes | obestämd form genitiv |
| alfahannen | bestämd form |
| alfahannens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| alfahannar | obestämd form |
| alfahannars | obestämd form genitiv |
| alfahannarna | bestämd form |
| alfahannarnas | bestämd form genitiv |


