publicerad: 2015
assonans
as·son·ans
[‑an´s el. ‑aŋ´s]
substantiv
~en ~er • halvrim t.ex. orm: harm, sliter: bitar
| Singular | |
|---|---|
| en assonans | obestämd form |
| en assonans | obestämd form genitiv |
| assonansen | bestämd form |
| assonansens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| assonanser | obestämd form |
| assonansers | obestämd form genitiv |
| assonanserna | bestämd form |
| assonansernas | bestämd form genitiv |


