publicerad: 2015
assuradör
as·sur·ad·ör
[‑ö´r]
substantiv
~en ~er • försäkringsgivare
| Singular | |
|---|---|
| en assuradör | obestämd form |
| en assuradörs | obestämd form genitiv |
| assuradören | bestämd form |
| assuradörens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| assuradörer | obestämd form |
| assuradörers | obestämd form genitiv |
| assuradörerna | bestämd form |
| assuradörernas | bestämd form genitiv |


