publicerad: 2015
attila
attila
[at´ila]
substantiv
~n attilor • i äldre tid: kort, snörprydd uniformsrock
| Singular | |
|---|---|
| en attila | obestämd form |
| en attilas | obestämd form genitiv |
| attilan | bestämd form |
| attilans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| attilor | obestämd form |
| attilors | obestämd form genitiv |
| attilorna | bestämd form |
| attilornas | bestämd form genitiv |


