publicerad: 2015
ava
1ava
substantiv
~n avor • ⟨vard.⟩ avannons
| Singular | |
|---|---|
| en ava | obestämd form |
| en avas | obestämd form genitiv |
| avan | bestämd form |
| avans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avor | obestämd form |
| avors | obestämd form genitiv |
| avorna | bestämd form |
| avornas | bestämd form genitiv |
2ava
verb
~de ~t • ⟨vard.⟩ avannonsera
| Finita former | |
|---|---|
| avar | presens aktiv |
| avas | presens passiv |
| avade | preteritum aktiv |
| avades | preteritum passiv |
| ava | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att ava | infinitiv aktiv |
| att avas | infinitiv passiv |
| har/hade avat | supinum aktiv |
| har/hade avats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| avande | |
| Perfekt particip | |
| en avad + substantiv | |
| ett avat + substantiv | |
| den/det/de avade + substantiv | |


