publicerad: 2015
avprickning
av|prick·ning
substantiv
~en ~ar • till pricka av
| Singular | |
|---|---|
| en avprickning | obestämd form |
| en avpricknings | obestämd form genitiv |
| avprickningen | bestämd form |
| avprickningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avprickningar | obestämd form |
| avprickningars | obestämd form genitiv |
| avprickningarna | bestämd form |
| avprickningarnas | bestämd form genitiv |


