publicerad: 2015
avritning
av|rit·ning
substantiv
~en ~ar rita
| Singular | |
|---|---|
| en avritning | obestämd form |
| en avritnings | obestämd form genitiv |
| avritningen | bestämd form |
| avritningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avritningar | obestämd form |
| avritningars | obestämd form genitiv |
| avritningarna | bestämd form |
| avritningarnas | bestämd form genitiv |


