publicerad: 2015
avschaktning
av|schakt·ning
substantiv
~en ~ar schakta
| Singular | |
|---|---|
| en avschaktning | obestämd form |
| en avschaktnings | obestämd form genitiv |
| avschaktningen | bestämd form |
| avschaktningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avschaktningar | obestämd form |
| avschaktningars | obestämd form genitiv |
| avschaktningarna | bestämd form |
| avschaktningarnas | bestämd form genitiv |


