publicerad: 2015
avsvimning
av|svim·ning
substantiv
~en ~ar avsvimma
| Singular | |
|---|---|
| en avsvimning | obestämd form |
| en avsvimnings | obestämd form genitiv |
| avsvimningen | bestämd form |
| avsvimningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avsvimningar | obestämd form |
| avsvimningars | obestämd form genitiv |
| avsvimningarna | bestämd form |
| avsvimningarnas | bestämd form genitiv |


