publicerad: 2015
avtvagning
av|tvag·ning
substantiv
~en ~ar • till avtvå tvagning
| Singular | |
|---|---|
| en avtvagning | obestämd form |
| en avtvagnings | obestämd form genitiv |
| avtvagningen | bestämd form |
| avtvagningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| avtvagningar | obestämd form |
| avtvagningars | obestämd form genitiv |
| avtvagningarna | bestämd form |
| avtvagningarnas | bestämd form genitiv |


