publicerad: 2015
barnrum
barn|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men barn 1rum 1
| Singular | |
|---|---|
| ett barnrum | obestämd form |
| ett barnrums | obestämd form genitiv |
| barnrummet | bestämd form |
| barnrummets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| barnrum | obestämd form |
| barnrums | obestämd form genitiv |
| barnrummen | bestämd form |
| barnrummens | bestämd form genitiv |


