publicerad: 2015
belamring
be·lamr·ing
substantiv
~en ~ar belamra
| Singular | |
|---|---|
| en belamring | obestämd form |
| en belamrings | obestämd form genitiv |
| belamringen | bestämd form |
| belamringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| belamringar | obestämd form |
| belamringars | obestämd form genitiv |
| belamringarna | bestämd form |
| belamringarnas | bestämd form genitiv |


