publicerad: 2015
bespisa
be·spisa
verb
~de ~t • ge mat, utfodra
| Finita former | |
|---|---|
| bespisar | presens aktiv |
| bespisas | presens passiv |
| bespisade | preteritum aktiv |
| bespisades | preteritum passiv |
| bespisa | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att bespisa | infinitiv aktiv |
| att bespisas | infinitiv passiv |
| har/hade bespisat | supinum aktiv |
| har/hade bespisats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| bespisande | |
| Perfekt particip | |
| en bespisad + substantiv | |
| ett bespisat + substantiv | |
| den/det/de bespisade + substantiv | |


