publicerad: 2015
besvärjning
be·svärj·ning
substantiv
~en • till besvärja 1,2
| Singular | |
|---|---|
| en besvärjning | obestämd form |
| en besvärjnings | obestämd form genitiv |
| besvärjningen | bestämd form |
| besvärjningens | bestämd form genitiv |


