publicerad: 2015
bilbärgning
bil|bärg·ning
substantiv
~en ~ar bil bärgning 1
| Singular | |
|---|---|
| en bilbärgning | obestämd form |
| en bilbärgnings | obestämd form genitiv |
| bilbärgningen | bestämd form |
| bilbärgningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bilbärgningar | obestämd form |
| bilbärgningars | obestämd form genitiv |
| bilbärgningarna | bestämd form |
| bilbärgningarnas | bestämd form genitiv |


