publicerad: 2015
bongning
bong·ning
substantiv
~en ~ar bonga
| Singular | |
|---|---|
| en bongning | obestämd form |
| en bongnings | obestämd form genitiv |
| bongningen | bestämd form |
| bongningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bongningar | obestämd form |
| bongningars | obestämd form genitiv |
| bongningarna | bestämd form |
| bongningarnas | bestämd form genitiv |


