publicerad: 2015
bortförklaring
bort|för·klar·ing
substantiv
~en ~ar • till förklaring 2
| Singular | |
|---|---|
| en bortförklaring | obestämd form |
| en bortförklarings | obestämd form genitiv |
| bortförklaringen | bestämd form |
| bortförklaringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bortförklaringar | obestämd form |
| bortförklaringars | obestämd form genitiv |
| bortförklaringarna | bestämd form |
| bortförklaringarnas | bestämd form genitiv |


