publicerad: 2015
brinna
brinna
verb
brann, brunnit, brunnen brunnet brunna, pres. brinner 1 förbrännas; avge ljus2 brinna för (ngt) vara passionerat engagerad i
| Finita former | |
|---|---|
| brinner | presens aktiv |
| brann | preteritum aktiv |
| brinn | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att brinna | infinitiv aktiv |
| har/hade brunnit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| brinnande | |
| Perfekt particip | |
| en brunnen + substantiv | |
| ett brunnet + substantiv | |
| den/det/de brunna + substantiv | |
brinna av
• råka avfyrasInfinita former att brinna av infinitiv aktiv Presens particip avbrinnande Perfekt particip en avbrunnen + substantiv ett avbrunnet + substantiv den/det/de avbrunna + substantiv
brinna inne
• omkomma vid husbrandInfinita former att brinna inne infinitiv aktiv Presens particip innebrinnande Perfekt particip en innebrunnen + substantiv ett innebrunnet + substantiv den/det/de innebrunna + substantiv
brinna ner
• brinna uppInfinita former att brinna ner infinitiv aktiv Presens particip nerbrinnande Perfekt particip en nerbrunnen + substantiv ett nerbrunnet + substantiv den/det/de nerbrunna + substantiv
brinna upp
• brinna till slut; förintas genom brandInfinita former att brinna upp infinitiv aktiv Presens particip uppbrinnande Perfekt particip en uppbrunnen + substantiv ett uppbrunnet + substantiv den/det/de uppbrunna + substantiv


