publicerad: 2015
brottare
brott·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. brottarna brotta
| Singular | |
|---|---|
| en brottare | obestämd form |
| en brottares | obestämd form genitiv |
| brottaren | bestämd form |
| brottarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brottare | obestämd form |
| brottares | obestämd form genitiv |
| brottarna | bestämd form |
| brottarnas | bestämd form genitiv |


