publicerad: 2015
brottsbekämpare
brotts|be·kämp·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑bekämparna brott 1 bekämpare
| Singular | |
|---|---|
| en brottsbekämpare | obestämd form |
| en brottsbekämpares | obestämd form genitiv |
| brottsbekämparen | bestämd form |
| brottsbekämparens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brottsbekämpare | obestämd form |
| brottsbekämpares | obestämd form genitiv |
| brottsbekämparna | bestämd form |
| brottsbekämparnas | bestämd form genitiv |


