publicerad: 2015
bäckenfraktur
bäck·en|frakt·ur
substantiv
~en ~er bäcken 2 fraktur 1
| Singular | |
|---|---|
| en bäckenfraktur | obestämd form |
| en bäckenfrakturs | obestämd form genitiv |
| bäckenfrakturen | bestämd form |
| bäckenfrakturens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bäckenfrakturer | obestämd form |
| bäckenfrakturers | obestämd form genitiv |
| bäckenfrakturerna | bestämd form |
| bäckenfrakturernas | bestämd form genitiv |


