publicerad: 2015
bänsling
bänsl·ing
substantiv
~en ~ar bänsla
| Singular | |
|---|---|
| en bänsling | obestämd form |
| en bänslings | obestämd form genitiv |
| bänslingen | bestämd form |
| bänslingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bänslingar | obestämd form |
| bänslingars | obestämd form genitiv |
| bänslingarna | bestämd form |
| bänslingarnas | bestämd form genitiv |


