publicerad: 2015
certifiering
certi·fi·er·ing
substantiv
~en ~ar • intyg om kvalitet el. god funktion
| Singular | |
|---|---|
| en certifiering | obestämd form |
| en certifierings | obestämd form genitiv |
| certifieringen | bestämd form |
| certifieringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| certifieringar | obestämd form |
| certifieringars | obestämd form genitiv |
| certifieringarna | bestämd form |
| certifieringarnas | bestämd form genitiv |


