publicerad: 2015
direktkommunikation
di·rekt|kom·mun·ik·at·ion
substantiv
~en ~er direkt kommunikation
| Singular | |
|---|---|
| en direktkommunikation | obestämd form |
| en direktkommunikations | obestämd form genitiv |
| direktkommunikationen | bestämd form |
| direktkommunikationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| direktkommunikationer | obestämd form |
| direktkommunikationers | obestämd form genitiv |
| direktkommunikationerna | bestämd form |
| direktkommunikationernas | bestämd form genitiv |


