publicerad: 2015
disputationsakt
dis·put·at·ions|akt
substantiv
~en ~er • till 1akt 2 disputation
| Singular | |
|---|---|
| en disputationsakt | obestämd form |
| en disputationsakts | obestämd form genitiv |
| disputationsakten | bestämd form |
| disputationsaktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| disputationsakter | obestämd form |
| disputationsakters | obestämd form genitiv |
| disputationsakterna | bestämd form |
| disputationsakternas | bestämd form genitiv |


